De Harlinger Courant bestaat inmiddels bijna 175 jaar. In tegenstelling tot veel andere Nederlandse kranten - en dat is heel bijzonder - wordt de HC in eigen huis vormgegeven en gedrukt. Het boek drukkers aan zee biedt daarom ook een mooi verhaal over de boeiende ontwikkeling van Flevodruk, waar de HC gedrukt wordt. Dit Harlinger grafische familiebedrijf staat als een huis in de turbulente grafische wereld, dankzij vakbekwaamheid en het toepassen van de nieuwste technieken.

Eén van de vele terugblikken uit het boek: “Bij drukkerij Flevo werd de Harlinger Courant gedrukt op een Mailander snelpers en het courantenpapier werd in riemen (pakken van 500 vel papier) aangeleverd op de Kleine Voorstaat en moest door een steeg naar de drukkerij worden gebracht. Bij drukkerij Houbijn werd het Harlinger Nieuwsblad gedrukt op een hoogdrukrotatiemachine van rollen papier, die werden gelost op het Tiepelplein. Vanaf 1976 werden bij Drukkerij Flevo, die toen overschakelde naar offsetrotatiedruk ook rollen papier gebruikt, die op de Heiligeweg werden gelost.”

Henry Drost informeert de lezer over oude en nieuwe druktechnieken, vertelt meer over papier, over de teloorgang van veel drukkerijen, maar ook over modernisering en toekomst van grafische media. “Drukkerijen, spelen ook nu een onmisbare rol in de papierketen. Wat is een krant zonder bedrukking? En hoe weet je wat er in een verpakking zit als er niets op staat? Hoe fijn is het om na een lange dag werken op de bank te kunnen ploffen met een fraai boek, krant of tijdschrift in plaats van te turen op een schermpje van een iPad, e-reader of telefoon?”

In zijn nieuwe boek neemt Drost de lezer mee langs oude drukpersen die inmiddels museumstukken zijn. We lezen meer over papier, en krijgen antwoord op de vraag: Wat is papier? Drost neemt de lezer mee langs Harlinger drukkerijen als Houbijn, Bambach en Bouritius. Het boek bevat ook een bijzonder gedicht. De Harlinger Courant inspireerde Laurens Drost, broer van Fokke Drost en sportverslaggever van de Harlinger Courant, tot het schrijven van het gedicht. Enkele passages uit het gedicht:

 In Harlingen is ’t een sootsje

De een gunt de ander gien pest

Se roddele, swetse en prate

Maar één ding vient iedereen best

Dat is ’t Harlinger krantsje

Se ’t bij de Tobbedansers past

’t Is bij de Harlinger mesen

een ouwe, vertrouwde gast.

(…)

Se sjouwe de krant langs de Trekweg

An regen en wien hè se lak

Soms wel tot de knibbels in de drek weg

Da’s alles uut liefde voor ’t vak

Wanneer dan ’n krant se waardeerd wut

Dan seit ieder mees met verstand

’t Is tied dat ons kiendes oek leerd wud

‘Er is maar één Harlinger krant!’

Het boek bevat talloze (historische) foto’s, illustraties en drukwerk. Informatie over technische ontwikkelingen (onder andere het verdwijnen van loodzetmachines) en Drost neemt in het boek de ontwikkelingen bij Flevodruk onder de loep. Er is een hoofdstuk over de crisis en de Tweede Wereldoorlog. “Zelfs in oorlogstijd werd drukwerk gemaakt, vaak ook illegaal en veel waren kranten verboden. Radio’s moesten worden ingeleverd en ook fotograferen werd verboden. De Duitse Typograph zetmachine van drukkerij Flevo werd gedemonteerd en op zolder verstopt.”

Is dit een boek dat alleen interessant is voor mensen in de grafische sector? Nee - het is een interessant boek voor iedereen die meer wil weten over drukwerk dat we dagelijks in onze handen hebben en bovendien staat het boek stil bij een belangrijk stukje Harlinger geschiedenis.

Het boek is te bestellen op www.flevomedia.nl